Fótbóltslógin 2024 (§1 – §17) sum PDF
Beinleiðis og óbeinleiðis fríspørk og brotsspørk kunnu bert dømast fyri brot, sum verða framd, meðan bólturin er í leiki.
1. Beinleiðis fríspark
Eitt beinleiðis fríspark verður dømt til mótstøðuliðið, um ein leikari eftir
meting dómarans fremur nakað av teimum fylgjandi brotunum móti einum mótleikara á ein hátt, ið er fyrilitsleysur, hasarderaður ella við ov nógvari megi:
Um eitt brot verður framt við fysiskum sambandi, verður brotið sektað við beinleiðis frísparki ella brotssparki.
Eitt beinleiðis fríspark verður dømt, um ein leikari ger seg sekan í nøkrum av fylgjandi brotum:
Sí eisini brot í § 3.
At spæla bóltin við hondini
Tá ið metast skal um ‘hondbóltsbrot’, er ovara markið á arminum á linju við niðasta partin á handarkullini (armholuni). Tað er ikki eitt brot, hvørja ferð ein leikari nertur bóltin við hond ella armi.
Tað er eitt brot, um ein leikari:
Málmaðurin hevur somu avmarkingar sum allir aðrir leikarar, tá ið talan er um at spæla bóltin við hondini uttan fyri brotssparksteigin. Um málmaðurin spælir bóltin við hondini í egnum brotssparksteigi, tá ið hann ikki hevur loyvi til hetta, skal óbeinleiðis fríspark dømast, og ongin agarevsing skal gevast. Um brotið er endurtøkuspæl (við ella uttan hond) eftir uppafturtøku av leiki, skal málmaðurin hava eina agarevsing, um brotið steðgaði einum lovandi álopi ella tekur ein upplagdan málmøguleika ella eitt mál frá mótstøðuliðnum.
2. Óbeinleiðis fríspark
Óbeinleiðis fríspark verður dømt, um ein leikari:
Eitt óbeinleiðis fríspark verður dømt til mótstøðuliðið, um ein málmaður inni í egnum brotssparksteigi ger seg sekan í nøkrum av teimum fylgjandi brotunum:
Nertur bóltin við hond/armi, um ikki málmaðurin týðiliga hevur sparkað ella roynt at sparkað bóltin fyri at fáa hann í spæl eftir at:
Ein málmaður verður mettur at hava tamarhald á bóltinum, tá:
Ein mótleikari hevur ikki loyvi til at stríðast við málmannin, um bóltin, meðan málmaðurin hevur tamarhald á bóltinum.
Vandamikil leikur
Einhvør gerð, sum (meðan roynt verður at spæla bóltin) skúgvar trygdina hjá nøkrum til viks (íroknað leikaranum sjálvum), og sum forðar einum mótleikara í at spæla bóltin av ótta fyri skaða, er at meta sum vandamikil leikur.
Saksaspark er loyvt, treytað av, at tað ikki er vandamikið fyri ein mótleikara.
At forða framgongdini hjá einum mótleikara
At forða framgongdini hjá einum mótleikara merkir at stilla seg fyri hann, soleiðis at tað hindrar honum, seinkar honum ella noyðir hann at skifta kós, tá ið hvørgin leikari hevur bóltin í leikfjarstøðu.
Allir leikarar hava rætt at vera á vøllinum; at standa fyri einum mótleikara er ikki tað sama sum at stilla seg fyri ein mótleikara.
At skerma fyri bóltinum er loyvt. Ein leikari, sum stillar seg millum bóltin og ein mótleikara, hevur ikki framt eitt brot, so leingi sum bólturin er í leik-fjarstøðu, og leikarin ikki heldur mótleikaranum burtur við ørmum ella kroppi. Um bólturin er í leik-fjarstøðu, kunnu mótleikarar skumpa leikaran.
3. Agarevsing
Dómarin hevur myndugleika at nýta agarevsing frá tí, hann fer á vøllin fyri at kanna hann áðrenn dystarbyrjan, og inntil hann fer av vølli eftir dystarlok (íroknað brotssparkskapping).
Um ein leikari ella eitt hjálparfólk ger eitt brot, sum viðførir útvísing, áðrenn dómarin er komin á vøllin við dystarbyrjan, kann dómarin sýta leikaranum ella hjálparfólkinum at luttaka í dystinum (sí §3.6). Dómarin letur inn frágreiðing um allan annan rangan atburð.
Ein leikari ella eitt hjálparfólk, sum fremur eitt brot, sum skal sektast við ávaring ella útvísing, skal sektast samsvarandi brotinum. Tað er líka mikið, um brotið verður framt inn á vøllinum ella uttanfyri.
Gula kortið merkir ávaring, og reyða kortið merkir útvísing.
Bert leikarar, eykaleikarar, útskiftir leikarar og hjálparfólk kunnu vísast gula ella reyða kortið.
LEIKARAR, EYKALEIKARAR OG ÚTSKIFTIR LEIKARAR
At seinka uppafturtøku av leiki fyri at vísa kort
Um dómarin hevur gjørt av at ávara ella útvísa ein leikara, skal leikur ikki takast upp aftur, fyrr enn agarevsingin er gjøgnumførd, uttan so, at liðið, sum brotið varð framt ímóti, tekur eitt skjótt fríspark, hevur ein stóran málmøguleika, og dómarin ikki er byrjaður upp á mannagongdina við at geva agarevsingina. Agarevsingin skal gevast næstu ferð, steðgur er í leiki; um brotið var at frátaka mótstøðuliðnum ein upplagdan málmøguleika, skal leikarin ávarast. Um brotið var at steðgað einum lovandi álopi, skal leikarin ikki ávarast.
Fyrimunur
Um dómarin velur at nýta fyrimunarregluna fyri eitt brot, sum hevði verið sektað við ávaring/útvísing, um leikur varð steðgaður, skal ávaringin/ útvísingin verða framd næstu ferð steðgur er í leiki. Tó skal leikarin ávarast fyri at sýna óhøviskan atburð, um talan er um frátøku av uppløgdum málmøguleika. Er talan um at órógva ella steðga lovandi álopi skal leikarin ikki ávarast.
Fyrimunarreglan eigur ikki at verða nýtt, tá talan er um leik, sum í álvarsligan mun ikki er loyvdur, harðskapsatburð, ella fyri ett brot, ið verður sektað við seinna gula kortinum til sama leikara – uttan so, at talan er um ein upplagdan møguleika at skora mál. Dómarin skal útvísa leikaranum, næstu ferð steðgur er í leiki. Um leikarin spælir bóltin, stríðist um bóltin við mótleikara ella leggur upp í leik, skal dómarin steðga leiki, útvísa leikaranum og taka leik upp aftur við einum óbenleiðis frísparki, um ikki leikarin hevur framt eitt álvarsamari brot.
Um ein verjuleikari byrjar at halda einum mótleikara uttan fyri brotssparksteigin, og hann heldur áfram at halda honum inni í brotssparksteiginum, skal dómarin døma brotsspark.
Brot, ið verða sektað við ávaring
Ein leikari skal ávarast, um hann:
Ein eykaleikari ella ein útskiftur leikari skal ávarast, um hann:
Tá tvey ymisk brot, sum skulu sektast við ávaring, verða framd (hóast tey eru í nánd av hvørjum øðrum), skal hetta hava tvær ávaringar við sær. T.d. um ein leikari kemur inn á vøllin uttan loyvi dómarans og fremur eina hasarderaða takkling ella steðgar einum lovandi álopi við einum frísparki/spæla bóltin við hondini o.s.fr.
Ávaringar fyri at sýna óhøviskan atburð
Tað eru ymiskar umstøður, sum føra við sær, at ein leikari skal ávarast fyri at sýna óhøviskan atburð, millum annað tá ið leikari:
At frøast um eitt mál
Tað er loyvt leikarum at frøast um eitt mál, sum er skorað, men fagnaðurin má ikki vera ov ógvusligur. Fagnaður, ið fer fram við máta, er loyvdur, men fagnaður, ið er vandur, verður ikki viðmæltur, tá ið hann førir tíðarspillu við sær, og dómarar eiga at fyribyrgja hesum.
At fara av vøllinum fyri at frøast um eitt mál, skal ikki verða sektað við ávaring, men leikararnir eiga at koma inn aftur á vøllin skjótast gjørligt.
Ein leikari skal ávarast, hóast málið verður kolldømt, um hann:
At seinka uppafturtøku av leiki
Dómarar skulu ávara leikarar, sum seinka uppafturtøku av leiki t.d. við at:
Brot, ið verða sektað við útvísing
Ein leikari, eykaleikari ella útskiftur leikari skal verða vístur út um hann ger seg sekan í nøkrum av fylgjandi brotum:
Ein leikari, eykaleikari ella útskiftur leikari, sum er vorðin útvístur, skal fara burtur frá vallarumhvørvinum og tí tekniska økinum.
At forða einum máli ella uppløgdum málmøguleika
Um ein leikari fremur eitt brot ímóti einum mótleikara í egnum brotsteigi, og hann frátekur mótleikaranum ein upplagdan málmøguleika, og dómarin dømir brotsspark, skal leikarin ávarast, um brotið varð framt í eini roynd at spæla ella stríðast um bóltin. Í øllum øðrum førum (t.d. at halda, toga, fíra, uttan møguleika at spæla bóltin o.s.fr.) skal leikarin vísast av vølli.
Um ein leikari frátekur mótstøðuliðnum eitt mál ella ein upplagdan málmøguleika við at fremja eitt ‘hondbólts-brot’, skal hann útvísast – óansæð, hvar á vøllinum brotið varð framt (undantikið málmaðurin í egnum brotssparksteigi).
Um ein leikari fremur eitt brot ímóti einum mótleikara í egnum brotssparksteigi, og hann frátekur mótleikaranum ein upplagdan málmøguleika, og dómarin dømir brotsspark, skal leikarin ávarast, um brotið varð framt í eini roynd at spæla bóltin. Í øllum øðrum førum (t.d. at halda, toga, fíra, uttan møguleika at spæla bóltin o.s.fr) skal leikarin vísast av vølli.
Ein leikari, útvístur leikari, eykaleikari ella útskiftur leikari, sum kemur inn á vøllin uttan loyvir dómarans, og leggur upp í leik ella órógvar ein mótleikara og á henda hátt frátekur mótstøðuliðnum eitt mál ein upplagdan málmøguleika er sekur í at hava framt eitt brot, sum skal sektast við útvísing.
Fylgjandi skal havast í huga:
Leikur, sum í álvarsligan mun ikki er loyvdur
Ein takkling ella ein avbjóðing, sum setur trygdina hjá einum mótleikara í vanda, ella verður gjørd við nýtslu av ógvusligari megi ella brutaliteti skal sektast sum leikur, sum í álvarsligan mun ikki er loyvdur.
Einhvør leikari, sum tveitur seg eftir einum mótleikara, meðan hann stríðist um bóltin við at nýta eitt ella bæði beinini, og ger hetta við ógvusligari megi ella setur trygd mótleikarans til viks, er sekur í leiki, sum í álvarsligan mun ikki er loyvdur. Tað er líkamikið, sum hetta verður gjørt aftanífrá, frammanífrá ella frá síðuni.
Harðskapsatburður
Talan er um harðskapsatburð, tá ein leikari nýtir ella roynir at nýta ógvusliga megi ella brutalitet, uttan at royna at spæla bóltin, móti einum mótleikara, viðleikara, dystarleiðara, áskoðara ella nøkrum øðrum persóni, uttan mun til um tað eydnaðist at skapa fysiskt samband ella ikki.
Aftrat hesum er ein leikari sekur í harðskapsatburði, um hann – uttan at royna at spæla bóltin – tilvitað slær ein mótleikara ella nakran annan persón í andlitið ella høvdið við at nýta hond ella arm, um ikki megin, ið varð nýtt, er uttan týdning.
Hjálparfólk
Tá ið eitt brot verður framt av onkrum í tekniska økinum (eykaleikara, útskiftum leikara, útvístum leikara ella hjálparfólki), og tann, sum framdi brotið, ikki kann eyðmerkjast, skal venjarin við evstu ábyrgd í tekniska økinum hava agarevsingina.
Munnlig ávaring
Fylgjandi brot skulu vanliga sektast við eini munnligari ávaring; endurtakandi og ógvuslig brot skulu sektast við eini ávaring ella eini útvísing:
Ávaring
Brot, ið skulu sektast við ávaring eru m.a.:
Útvísing
Brot, ið skulu sektast við útvísing eru m.a.:
Brot, har ið ein lutur (ella bólturin) verður tveittur
Í øllum førum skal dómarin nýta hóskandi agarevsing.
4. Uppafturtøka av leiki eftir fríspørk og ósømiligan atburð
Um bólturin ikki er í leiki, verður leikur tikin upp aftur sambært fyrru avgerðini. Um bólturin er í leiki, og ein leikari fremur eitt fysiskt brot inni á vøllinum ímóti:
Øll munnlig brot skulu sektast við óbeinleiðis frísparki.
Um dómarin steðgar leiki fyri eitt brot, sum er framt av einum leikara uttanfyri vøllin ella á vøllinum ímóti einum óviðkomandi, skal leikur takast upp aftur við uppkasti, um óbeinleiðis fríspark ikki verður dømt fyri at fara av vøllinum uttan loyvi dómarans. Óbeinleiðis frísparkið skal takast á linjuni, har sum leikarin fór av vøllinum.
Um bólturin er í spæli, og:
Skal leikur takast upp aftur við einum frísparki á linjuni, sum er nærmast har, sum brotið varð framt; brotsspark skal dømast, um brotið varð fram innanfyri brotssparksteigin hjá tí, sum framdi brotið.
Um eitt brot verður framt uttan fyri vøllin av einum leikara móti einum leikara, eykaleikara, útskiftum leikara ella hjálparfólki á egnum liði, verður leikur tikin upp aftur við óbeinleiðis frísparki á linjuni nærmast við har, sum brotið varð framt.
Um ein leikari fær samband við bóltin við einum luti (gaggu, skinnara o.s.fr.), sum er hildin í hondini, skal leikur takast upp aftur við beinleiðis frísparki (ella brotssparki).
Um ein leikari, sum stendur á ella uttanfyri vøllin, kastar ein lut (íroknað bóltin) eftir einum mótleikara, eykaleikara, útskiftum ella útvístum leikara ella hjálparfólki, dystarleiðari ella bóltinum, skal leikur takast upp aftur við einum beinleiðis frísparki á tí stað, har luturin rakti ella hevði rakt bóltin ella persónin. Um hetta staðið er uttanfyri vøllin, Skal leikur takast upp aftur við einum beinleiðis frísparki á linjuni, sum er nærmast har, sum brotið varð framt; brotsspark skal dømast, um brotið varð fram innanfyri brotssparksteigin hjá tí, sum framdi brotið.
Um ein leikari, sum er á ella uttanfyri vøllin kastar ella sparkar ein lut (annað enn dystarbóltin) eftir einum mótleikara, ella hann kastar ella sparkar ein lut (íroknað dystarbóltin) eftir einum eykaleikara, útskiftum leikara, útvístum leikara ella hjálparfólki hjá mótstøðuliðnum, eftir einum dystarleiðara ella dystarbóltinum, skal leikur takast upp aftur við einum beinleiðis frísparki á tí stað, har luturin rakti ella hevði rakt persónin ella bóltin.
Um hetta stað er uttan fyri vøllin, skal frísparki takast á vallarlinjuni, sum er nærmast har, sum brotið varð framt; eitt brotsspark skal dømast, um brotið varð framt inni í brotssparksteiginum hjá tí, sum framdi brotið.
Um ein eykaleikari, útskiftur ella útvístur leikari, ein leikari, sum fyribils er farin av vøllinum, ella eitt hjálparfólk kastar ella sparkar ein lut in á vøllin, og hetta órógvar leik, ein mótleikara ella ein dystarleiðara, skal leikur takast upp aftur við einum beinleiðis frísparki (ella brotssparki) har, sum luturin órógvaði leik ella har, sum luturin rakti ella hevði rakt mótleikaran, dystarleiðaran ella bóltin.